Cookie Policy

Wij gaan er voor wil je bezoek aan de website zo makkelijk en persoonlijk mogelijk maken. Hiervoor gebruiken we cookies en vergelijkbare technieken waarmee we onder andere de website analyseren, het gebruiksgemak vergroten en campagnes kunnen afstemmen. Door op 'Ja, dat is prima' te klikken of door verder gebruik te maken van de website stem je in met de plaatsing van cookies. lees meer.

Veel wind, zon en de eerste rondes!

Trainings kamp Mallorca week 1

Eduward Post - 27-02-2024

Met de fietsen op het dak zijn Albert en ik op de 20e naar het zuiden afgereisd. Vroeg in de ochtend zijn we vanuit Gorredijk gaan rijden richting de Franse stad Mâcon, waar wij onze eerste overnachting hadden op onze route naar het mooie (en gelukkig veel warmere) eiland Mallorca.

Geparkeerde auto met fietsen op het dak

Vanuit Mâcon is het nog zo'n 800 kilometer naar de volgende stop, de haven van Barcelona. Hoe verder we naar het zuiden gaan, des te warmer het wordt. Zelfs rond 08:00 zien we in Frankrijk al snel temperaturen rond de 14 graden, en voordat we bij Barcelona zijn, is het digitale kwik van de auto al opgelopen tot 21 graden.

Het duurde even voordat we op de veerboot konden, maar met een klein uurtje vertraging waren we uiteindelijk onderweg en na een kleine 7 uur varen zagen we een van de vuurtorens van Mallorca vanuit het raam. Johanna en Regina stapten net in het vliegtuig toen wij aankwamen, maar ook daar kwam de vertraging weer om de hoek kijken, het duurde een uur voordat het vliegtuig uiteindelijk kon vertrekken.

Op de 22e was het wijgaanervoor.com team weer herenigd op het vliegveld van Palma, waar de zon goed scheen en de thermometers rondom Palma 26 graden lieten zien! Heerlijk fietsweer dus.

De eerstvolgende dag zijn we dan ook snel op de fiets gestapt met een route in gedachten, richting Palma en het zuiden. Met zowel de zon als de wind in de rug verliep de start voorspoedig. De eerste kleine klimmetjes onderweg gingen zonder problemen.

Vanuit Palma zijn we langs de kust steeds een beetje verder naar het zuidoosten gegaan, waar we uiteindelijk in het dorpje Badia Gran een lekkere pasta hebben gegeten voordat we weer op de fiets zijn gestapt richting Palma. Zoals altijd, toen we de heenweg de wind in de rug hadden, hadden we nu de wind tegen. Dit mocht de pret echter niet drukken, en met een mooi tempo zijn we terug bij het hotel gekomen na een mooie eerste rit van zo'n 85 km met iets meer dan 600 meter hoogteverschil.

 

  

Na een welverdiende rustdag zijn we op de derde dag wat meer naar het zuidoosten begonnen. Het kwik was gezakt naar ongeveer 15 graden, en met de wind die nog wat harder aantrok ten opzichte van de eerste tocht (zal wel van de storm Louis geweest zijn), zijn we met de auto naar het dorpje Ses Salines gereden. Vanaf daar zijn we op de fiets gestapt richting het meest zuidelijke punt van het eiland, op weg naar de vuurtoren "Faro Ses Salines". Het was een mooie rit door het (relatief) vlakke land van Mallorca, grotendeels uit de wind gehouden door de mooie stenen muurtjes en bomen langs de weg.

Met een mooie teamfoto op zak, zijn we weer op de fiets gestapt, eerst een groot stuk dezelfde weg terug, ditmaal vanaf zeeniveau terug naar de hoogte van de dorpjes, om vervolgens rechtsaf te slaan en de rest van de tocht voort te zetten. Via de grotere plaatsen zoals Santanyí en Campos kwamen we de wind weer van voren tegen, zeker wanneer de weg wat omhoog liep was dit best even pittig. Na Campos zijn we weer linksaf richting de auto gegaan, met de laatste paar kilometer nog even een laatste klimmetje terug naar Ses Salines. Dit is waar Johanna in haar element is; bijna alsof het niets is, fietste ze ons voorbij in de klim naar de auto.

We hadden onze eerste (en hopelijk laatste) lekke band van de trip. In de klim richting Campos liep de achterband van Albert opeens snel leeg. Na een korte inspectie bleek dat er meerdere stukjes glas in de band zaten, maar dit was echter niet de oorzaak van het lek. Het ventiel was het probleem, dat zorgde voor de snelle leegloop. Maar als dat niet was gebeurd, was de band waarschijnlijk leeggelopen nadat het glas door de buitenband heen was gekomen. Hetzelfde gold voor mij; ook ik had glas, metaal en een steentje in de buitenband zitten, maar gelukkig had ik dit nog op tijd gevonden. 

Maar uiteindelijke kwamen we weer heelhuids terug bij de auto na een mooie rit van 51 km met een kleine 300 hoogte meters.

Het lijkt erop dat we nu net een staartje van de storm Louis over het eiland krijgen, met vandaag en morgen wat regen voorspeld. We gebruiken deze (nog steeds welverdiende) rustdag om een rit met een stevige klim te plannen!

 

 

Onze sponsoren